من مثل عاشقی با گل سرخ در دست نیامده ام
تا در دل مردم رخنه کنم !
شعر من ، صدای یک محکوم به مرگ است
مرگ تدریجی ...
با شنیدنش ناله خواهی کرد، و نفرین .
از زندگیم چنان با تو خواهم گفت که
از من دوری کنی !
هرگز نه شهرتی خواستم و نه ستایشی ...