حرفهای ما هنوز ناتمام،
تا نگاه می کنی،
وقت رفتن است،
باز هم همان حکایت همیشگی؛
پیش از آنکه باخبر شوی،
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود؛
آی، ای دریغ و حسرت همیشگی،
ناگهان، چقدر زود دیر می شود.