دوست عزیزم مجتبی

تا که بودیم نبودیم کسی
                      کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که رفتیم همه یار شدند
                     خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آینه بدانید تا که هست
                      نه آن لحظه که افتاد و شکست