منم یه تقویم پر از زمستون

چله نشین دل درب و داغون

سال کبیسم و شگون ندارم

از هیچکسی خاطره ای ندارم

جز یه نفر که درب و داغونم کرد

بره بودم گرگ بیابونم کرد

اما دل تو غربت بیابون

از راهی که رفته نشد پشیمون

دل ای دل دیوونه کی قدرتو میدونه؟

برو فکر خودت باش

پر از گرگه زمونه

باز منتظر نشستی

آب میشی دستی دستی

تو هم باید مثل اون دلش رو میشکستی